28 Οκτωβρίου 2012

Δερζ νο περφέξιο




Πάει καιρός μπόλικος, Γιάνγκο..
Έπρεπε όμως να κλείσει ο κύκλος της πλέμπας και αδράνειας, να χωνέψει καλά η κουρούμπα πόσοχρόνοέχασαπαναγιάΜουμεγαλόχαρη – εδώ σταυροκοπιόμαστε λυσσασμένα – με τις ανεπανάληπτες επιλογές μου, να πω κι άλλες τέτοιες κλισέ αttackάρες και να εμφανιστούν καταστάσεις triggerpoint ώστε επιτυχώς να ξανανοίξουν τα αυτιά και τα μάτια, να ξαναφυτρώσουν τα χέρια και η προβοσκίδα και η ουρά και το τρίτο ρουθούνι και να βγω στους 5 δρόμους να τρομάξω τους ανυποψίαστους γειτόνους (γιατί ναι, αυτός ήταν ο στόχος).
Δεν ξέρω τι ευφυήματα, τι λογοτεχνικά θαύματα, τι μπούρδα τέλος πάντων,  θα κατεβάσει η βάση δεδομένων μου από δω και μπρος, αλλά μια γεύση της πνευματικής μου δυσκινησίας δίδεται από τα ξεχειλωμένα σχεδόν χαμόγελα που μου προκαλεί το παρακάτω άσμα

http://www.youtube.com/watch?v=J2ZYieVpCMA

2 σχόλια:

margkw είπε...

Γι αυτό σε αγαπω ρε γαμωτο.Ξεχειλωμένο χαμόγελο και στο γαμημενο Αιντχόβεν απο το άσμα που μοιράστηκες..εδώ και 2 χρονάκια.. :*

showgirl είπε...

Και ξανά προς την δόξα τραβά τραβά τραβά!