Καλά τα αστεία όλα, και ο κυνικός λόγος με τα εριστικά νεανικά στολίδια. Πολύ αρέσκομαι σε τούτο το στυλ γραφής. Δεν έχω και κανένα άλλο στυλ βέβαια. Δεν ξέρω αν έχω καν στυλ. Δεν ξέρω ποιά είμαι..ε.., άλλη ώρα αυτά...ΠΡοσπαθώ να δώσω ένα τόνο χαρούμενο, για να μου δώσει ύστερα ο τόνος, ένα τόνο χαρούμενης χαράς, ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω στο χαμό του Α. Το έμαθα πριν λίγο, μέσα σε ένα 5μηνο έφυγαν τρομακτικά άδικα - πότε είναι δίκαια όμως, να μου πεις - 2 νέοι άνθρωποι . Για τον πρωτο θα ξεσπάσω άλλη φορά. Ο δεύτερος που έφυγε και κηδεύεται μεθαύριο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί..Ποτέ δεν μπορω να καταλάβω γιατί. Μόνο ενέργεια μπορώ να στείλω στους ανθρώπους του που έμειναν πίσω, άιντε και κανένα λουκούμι από το νησί(απαράδεκτο αστείο, αλλά βγαίνει αμυντικά). Πρέπει να στηρίξω το φίλο μου, που τον υπερλατρεύω, και του ήταν κολλητός.

Α., μας την έκανες νωρίς, μανάρι μου...