16 Μαΐου 2011

Γεια σου, Margkw μου!

Η ώρα της συγγραφής ήρθε. Μετά από ένα κείμενο στο blog της θεάς αδερφικής μου φίλης, μπήκα σε βαθύτατες σκέψεις για το τι σκατά φάτσες επιλέγουμε να είναι γύρω μας. Γιατί κολλάμε σε κάποιες και όσα και να μας σούρουν καθόμαστε εκεί, βδέλλες? Συγκεκριμένα η περιπτωσάρα μου, απαιτεί τα χείριστα, τα μύρια όσα, για να καταλάβω ότι πρέπει να σουτάρω ανθρώπους. Χάιντε χάιντε, δηλαδή.
Καιρός να μάθω από τα λάθη μου (είπε η πρωταγωνίστρια κοινωνικούρας-κλισέ ταινίας που κρύβω μέσα μου)(ύστερα έγινε κοντινό στο σφιγμένο, αποφασισμένο πρόσωπο της εν λόγω πρωταγωνίστριας και άρχισε ένα απόσπασμα από όπερα του Βάγκνερ για να προκαλέσει ανατριχίλες στον ανυποψίαστο-μαλακοπίτουρα θεατή, που βλέπει τέτοιες κοινωνικούρες-κλισεδιές-μαλακοπιτουριές).
Επειδή ξέφυγα, να επιμείνω μπας κ με πείσω ότι θα μάθω από τα λάθη μου και αυτή τη φορά θα δοκιμάσω να ξεχάσω άμεσα. Και την επόμενη φορά μη δένεσαι τόσο ρε ζώον, θα μου πω. Μετά θα ακούσω κλαφτερά τραγούδια μοιρολογιού γι' αυτό που τέλειωσε και αύριο πρωί όλα τέλεια. Μωρέ τι μας λες..

2 σχόλια:

Ευτύχω είπε...

επειδη τηρώ αυτά που λέω, τοπ κλαφτερό τραγούδι και συνάμα γυφτικη βερζιον της εποχής http://www.youtube.com/watch?v=S_grbqNcFfA&feature=autoplay&list=PL9CDD637F131332E3&index=33&playnext=1

margkw είπε...

Πολύ σε αγαπώ..Μαθαίνεις σιγά σιγά όμως..Κι εγώ παρέα.Γιούπι.Κέφι τρελό.